Budynki historyczne w Löbau

Ratusz w Löbau został zbudowany na początku XIV wieku jako wolnostojąca budowla na rynku w stylu średniowiecznym. W latach 1570 i 1710 został poważnie uszkodzony przez pożary miasta. Ten ostatni pożar przetrwała tylko wieża, która w swoim pochodzeniu była jeszcze gotycka. Od 1711 do 1714 roku miała miejsce odbudowa. Po zakończeniu XIX wieku dokonano zmian strukturalnych, które częściowo odwrócono w latach 1935/36. Gotycka forma wieży i barokowa fasada zostały w dużej mierze odrestaurowane.

Znaki szczególne:

* 2 zegary słoneczne

* maska z ruchomym podbródkiem w zegarze ratuszowym (znak jurysdykcji)

* złota kula wskazująca fazy księżyca (Mondphasenkugel)

* saksońsko-polski podwójny herb i herb miasta na portalu

Po pomalowaniu ratusza na czerwono w 1971 r. z okazji 750-lecia istnienia miasta, fasada została ostatnio odnowiona w 1992 roku. Kolejne barokowe elementy dekoracyjne zostały zrekonstruowane z wielkim wysiłkiem i dbałością o szczegóły.

W średniowieczu, w celu lepszej kontroli przepisów higienicznych i jakościowych, kramy rzeźnicze i masarskie, które początkowo były ustawiane na zewnątrz, były przenoszone do bezpośrednio przylegających do nich punktów sprzedaży, często w sklepieniach. Zazwyczaj znajdowały się one na parterach domów stojących wokół rynku. Ich nazwę wskazuje ławkowa forma stołów sprzedażowych.

Pieczęcie cechowe rzeźników z Löbau znane są z lat 1448, 1554 i 1566. Podobnie jak piekarze, rzeźnicy mieli 14 kramów mięsnych, z których 10 musiało płacić radzie roczne odsetki bankowe. Ciekawe, że odsetki były płacone w różny sposób, a mianowicie 4 kramy dawały ¼ Görl. Mark i 6 kramów ½ Görl. Mark. 2 kramy płaciły po ½ Görl. Marki odsetek kościelnych na kościoł św. Mikołaja (jako wieczystą stawkę kościelną), a z dwóch innych po 4 Grosze należało zapłacić kapelanowi w Kittlitz. Ta tajemnicza opłata musiała być bardzo stara i musi pochodzić sprzed budowy kościoła św. Mikołaja.

Dzisiaj miasto Löbau ma prawdopodobnie jedyne Fleischbänke, które nadal istnieją w ratuszu. W trakcie zmiany najemcy, miasto Löbau zleciło w 1937 r. przebudowę restauracji "Ratskeller". Zmieniono również czteroskrzydłowe sklepienie dawnych kramów mięsnych. Przed przebudową, pokój, który czasami nazywano "Biertunnel" (tunel piwny), był dostępny schodami od Ratskeller i służył jako "dolny pokój gościnny". W trakcie rekonstrukcji poziom podłogi w Fleischbänke został podniesiony do poziomu pozostałych pomieszczeń w Ratskeller przez zainstalowanie sufitu podwieszanego. Dodatkowo wybudowano ściany działowe, które zapewniły miejsce dla: nowej kuchni z pomieszczeniem gospodarczym, "Bawialni" i nowego holu wejściowego. Historyczne wejście do Ratskeller, znajdujące się obok wieży ratuszowej, od tego czasu służy jedynie jako drugie wejście. Lokalizację "Bawialni" można jeszcze zobaczyć w odrestaurowanym w 2008 roku malowidle ściennym oraz w sklepieniu krzyżowym, które podczas remontu w 1937 roku zostało w dużej mierze pozbawione tynku. Sklepienia żeberkowe są zaprojektowane z uwzględnieniem wartości kolorystycznych liścia francuskiego (krzyż, pik, serce, karo).

Po demontażu wszystkich urządzeń i elementów wyposażenia z 1937 roku, Fleischbänke w Löbau, po ponad 70 latach, znów mogą być postrzegane jako jedna spójna całość. Jako centrum informacji turystycznej ponownie otworzyło swoje podwoje w czerwcu 2008 roku.

Na płycie rynku (ok. 25 metrów od wieży ratuszowej) znajduje się okrągły znacznik. Stąd najlepiej widać księżyc z zegarem faz księżyca na wieży ratuszowej. Prędkość obrotowa zegara jest zgodna z naturalnymi modelami - tzn. od jednej fazy księżyca do drugiej i nie powtarza się. To Horst Büschel z Sohland stworzył Zegar Faz Księżyca dla Löbau w 1992 roku. Maska twarzy w tarczy pod zegarem, zwana Judute, również otwiera swoje usta z każdym uderzeniem zegara. Reprezentuje ona jurysdykcję miejską. Mechanizm ruchu brody opracował również Horst Büschel z Sohland.

Zabytkowy dom handlowy - Złoty statek

Złoty statek handlowy, dwie kotwice i łacińskie powiedzenie na kamienicy wskazują na dom handlowy z zamorskimi połączeniami biznesowymi. Spłonął w 1710 r., nowo wybudowany w 1733 r.; od 1811 r. gospoda „Pod Złotym Statkiem” („Zum Goldenenen Schiff"); od 1922 r. służy administracji miejskiej. Dzisiaj historyczny dom handlowy jest własnością miasta Löbau i jest zarządzany przez Wohnungsverwaltung und Bau GmbH Löbau i został ostatnio gruntownie odnowiony.

Szczegóły:

* Głębokie pomieszczenie w kształcie korytarza z krzyżowym sklepieniem

* Bandelwerk - symetryczne ornamenty

* Sufity sztukateryjne z malowidłami sufitowymi

* Dziedziniec

W 1611 Rada Miejska przyznała przywileje dla apteki. Pierwsze jej lokalizacje nie są znane. Od 1817 roku "Alte Apotheke" znajdowała się przy Bahnhofstrasse|róg Nikolaiplatz. Od 1844 roku do dziś budynek jest własnością rodziny Brückner.

W latach 1969-1970 budynek apteki został przebudowany w wielkim stylu. Naturalnie wzięto pod uwagę zachowanie i rekonstrukcję ważnych szczegółów historycznych. "Alte Apotheke" mieściła się tu do końca czerwca 2011 roku. Następnie apteka przeniosła się zaledwie kilka metrów dalej, bezpośrednio do Löbauer Altmarkt i jest zarządzana przez właścicieli Birgit Schleicher i Wieland Schäfer.

W 1714 r. burmistrz Löbau, Segnitz, zlecił ujęcie źródeł mineralnych. W 1824 roku u podnóża Brunnenweg wybudowano łaźnię. W 1851 r. dokonano rozróżnienia między żelazowym a słonym źródłem. W 1875 roku łaźnia zyskała dużą popularność dzięki swojemu efektowi architektonicznemu. Podłużny budynek został zaprojektowany przez drezdeńskiego architekta Ernsta Giese i zbudowany za 146.000 marek. Budynek został nazwany na cześć króla saskiego Alberta, który przebywał w nim w 1878 r. na leczeniu i dał pozwolenie na nadanie uzdrowisku jego imienia.

Wspaniała Łaźnia Króla Alberta, z której rozległego tarasu rozciąga się wspaniały widok na Löbauer Berg, została gruntownie odnowiona, a historyczna atmosfera przywrócona. Miejsce to było wykorzystywane przede wszystkim jako miejsce uroczystości oraz jako restauracja.

Obecnie König-Albert-Bad jest zamknięty.

Budynek dworca został zbudowany na potrzeby otwarcia linii kolejowej Drezno-Görlitz oraz w ramach połączenia Paryż-Wrocław. Dworzec znajduje się niedaleko od centrum miasta.

Cechy szczególne:

* żeliwna konstrukcja nośna pokrycia dachowego,

* zegar dworcowy w stylu empire nad portalem wejściowym

Pociągi wciąż regularnie przyjeżdżają na stację Löbau. Jednakże główny budynek dworca jest obecnie zamknięty. Prywatny inwestor przeprowadza obecnie renowację jego substancji. W przyszłości dworzec kolejowy w Löbau ma być ponownie wypełniony życiem.

W tym historycznym budynku mieszkał w swoim czasie mistrz piekarnictwa Friedrich August Bretschneider, budowniczy żeliwnej wieży króla Friedricha Augusta na górze Löbauer Berg.

Dom Bretschneiderów spłonął w 1862 roku, trzy lata później został odbudowany, a w 2016 roku został gruntownie odnowiony przez obecnego właściciela. Wewnątrz domu można w imponujący sposób prześledzić historię budynku i żeliwnej wieży.